Διευκρίνιση: Το παρόν κείμενο δεν έχει σκοπό να υποδείξει το σωστό, το ηθικό ή το απόλυτο. Ο μόνος σκοπός είναι ο προβληματισμός. Ας πάρει ο καθένας ό,τι θελήσει ή και απολύτως τίποτα.
Τη συγγραφή συνόδευσε το αναμενόμενο κομμάτι: https://www.youtube.com/watch?v=FNDfgUu-3a0
Για πρώτη φορά υστέρα από χρόνια και εποχές, ο κόσμος συγχρονίστηκε σχεδόν “μαγικά”. Σε έναν ρυθμό, του οποίου μετρονόμος αποτελεί η αγανάκτηση. Μια πανδημία που δεν αφορά μόνο έναν ιό, αλλά σχηματίζεται στο πρόσωπο του ρατσισμού, της καταπάτησης των ανθρώπινων δικαιωμάτων και στην αδυναμία πολλών να βρουν τη θέση τους μέσα σε μια τρικυμία νέων συνθηκών.
Δεν είμαι εδώ προκειμένου να υποδείξω πού να ψάξεις και τι. Το έχουν κάνει άλλοι με καλύτερο τρόπο από ότι θα μπορούσα ίσως εγώ. Σε παροτρύνω ωστόσο να τους ακούσεις. Να είσαι ανοιχτός σε αυτά που έχουν να πουν και να εκτιμήσεις την αξία τωνερεθισμάτων. Σε ένα κόσμο που η παιδεία και η εκπαίδευση προσφέρονται με εκπτώσεις, εσύ να αποδίδεις αξία στον άνθρωπο, την ισότητα και τη γνώση. Να αναζητάς την ευθύνη, ακόμη και αν σε τρομάζει, να εκφράζεις τις σκέψεις με τόλμη αλλά και το περιθώριο του λάθους. Και αν πορευτείς κατά αυτό τον τρόπο ή και με κάποιον “καλύτερο”, τότε μπορώ να σου εγγυηθώ ότι θα είσαι στη σωστή πλευρά.
Είναι αποδεκτό να νιώθεις πως πνίγεσαι από την πολλή πληροφορία και το πλεονάζον συναίσθημα. Να καταριέσαι όμως την απάθεια και το κενό. Πρώτα για σένα τον ίδιο. Σε ένα κόσμο που επιλέγεις το ουδέτερο, έχεις ήδη χάσει τη δύναμη της επιλογής. Και αυτή, είναι το μεγαλύτερο σου όπλο.
Καμία (αντι)δράση δεν ακυρώνει κάποια άλλη απλά γιατί δεν είναι το ίδιο ισχυρή. Αρκεί αυτή να ενισχύει την αξία του ανθρώπου. Αλήθεια πότε πάψαμε να πιστεύουμε στην ανθρώπινη ζωή;
Κανείς δεν πρόκειται να σου πει γιατί δεν διαμαρτυρήθηκες όπως οι «άλλοι» [και αν στο πει να μη νιώσεις λίγος]. Φτάσε εκεί που μπορείς και επιδίωξε το λίγο περισσότερο. Είναι προτιμότερο να προσπαθείς κάθε μέρα και από λίγο, παρά να αποφεύγεις την οποιαδήποτε μάχη.
Ήρθε ο καιρός το κοντέρ να μηδενίσει και εμείς να ξεκινήσουμε από την αρχή. Δειλά, δυναμικά, σχεδόν επαναστατικά, δε ξέρω. Το μόνο που ξέρω είναι ότι το τέλος έρχεται για να έρθει η αρχή και εμείς βρισκόμαστε σε αυτό το σημείο απάνω.
ΥΓ: Η ελπίς θα βρεθεί στο πρόσωπο των ανθρώπων που σε πείσμα των καιρών, ουρλιάζουν για ανθρωπιά, βρίσκοντας το κουράγιο να ονειρευτούν και να διεκδικήσουν.
Όταν φταίνε πάντα οι άλλοι ή σκέψεις σχετικά με την ενδοσκόπηση