- Πιστεύετε ότι υπάρχει επαρκής εκπροσώπηση των ατόμων με αναπηρία στη πολιτική και στα media;
Είναι απλά μαθηματικά! Τα ανάπηρα άτομα αποτελούν το 15% του πληθυσμού. Οπότε θεωρητικά θα έπρεπε να υπάρχει και αντίστοιχη εκπροσώπηση. Υπάρχει; Ρητορικό το ερώτημα!
- Ποια είναι κατά τη γνώμη σας μια αξιόλογη πρωτοβουλία που αξίζει credit; Που ήταν αποτελεσματική ή έστω κινήθηκε στη σωστή κατεύθυνση.
Θεωρητικά η θεσμοθέτηση του προσωπικού βοηθού είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα για την ανεξάρτητη διαβίωση των αναπήρων. Όμως μέχρι στιγμής η υλοποίηση μας τα χαλάει λίγο (έως πολύ). Επίσης το ενδιάμεσο πρόγραμμα αποϊδρυματοποίησης που ξεκίνησε το 2017.
- Ποιο είναι ένα λάθος στην αντιμετώπιση των αναπήρων ατόμων που πολλοί παραβλέπουν αλλά θεωρείτε ότι πρέπει να αλλάξει;
Ένα από αυτά που κάνουν οι περισσότεροι είναι ότι αντιμετωπίζουν τους ανάπηρους ως ειδική κατηγορία. Έτσι παρόλο που τις περισσότερες φορές οι προθέσεις είναι καλές, η αντιμετώπιση που λαμβάνουμε, όπως π.χ. η πεποίθηση ότι χρειαζόμαστε συνεχώς βοήθεια, καταλήγει να είναι διαχωριστική.
- Αν έπρεπε να συστηθείτε σε πέντε λεπτά τι θα λέγατε σε όλους όσοι δεν σας γνωρίζουν;
Είμαστε δυο νεαροί ανάπηροι που ενώσαμε τις δυνάμεις και την βλακεία μας για να κάνουμε την αναπηρία mainstream αλλά με τους δικούς μας όρους και όχι δηλαδή την εικόνα που παρουσιάζεται και βασίζεται κυρίως στην δυστυχία και στο “inspiration porn”. Εμείς βασιζόμαστε κυρίως στις αρχές του κοινωνικού μοντέλου για την αναπηρία και προσπαθούμε να το κάνουμε προσιτό στο ευρύ κοινό βάζοντας ένα «φούξια» περιτύλιγμα και χρησιμοποιώντας χιούμορ και (αυτο)σαρκασμό.
- Θεωρείτε πως η έλλειψη ευκαιριών καθιστά τα άτομα με αναπηρία να αντιμετωπίζονται μονοδιάστατα στην Ελλάδα; Και αν ναι εν έτη 2022 τι δυνατότητες έχει ένα ανάπηρο άτομο στην Ελλάδα σε σχέση με το εξωτερικό;
Επαγγελματικά μιλώντας σίγουρα. Οι επιλογές είναι πολύ περιορισμένες. Θα δείτε κυρίως τα ανάπηρα άτομα να ασχολούνται με κοινωνικές επιστήμες. Πλέον με την COVID-19 και την εδραίωση της τηλεργασιας, πέρα από τις νέες ευκαιρίες που ανοίγονται για τα ανάπηρα άτομα, υπάρχει και ο κίνδυνος να επαναπαυτούν η πολιτεία και οι εργοδότες και να μην υπάρξουν αλλαγές στους εργασιακούς χώρους πατώντας στην ευκολία της τηλεργασιας.
- Γιατί είναι σημαντικό να γίνονται τέτοια πάρτυ;
Δυο είναι οι βασικοί λόγοι. Πρώτον γιατί και τα ανάπηρα άτομα έχουν ανάγκη για νυχτερινή διασκέδαση, κοινωνικοποίηση, φλερτ, χορό, ξεφτίλισμα κτλ κτλ. Και αυτή η ανάγκη δύσκολα ικανοποιείται καθώς υπάρχουν πολλά αρχιτεκτονικά (σκαλιά, στενά μαγαζιά, απουσία τουαλέτας) και κοινωνικά (άσχημες συμπεριφορές, περίεργα βλέμματα κτλ) εμπόδια. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι τα (προσβάσιμα) πάρτι είναι μια πολύ καλή και ευχάριστη ευκαιρία για να αλληλεπιδράσουν ισότιμα όλα τα μέλη της κοινωνίας. Κι έτσι ίσως αρθούν σιγά σιγά κάποια από τα κοινωνικά εμπόδια.
- Κεφάλαιο σεξ: όντας ένα θέμα που αποτελεί ακόμα ταμπού, σε τι βαθμό και ποιες προκαταλήψεις βιώνει ένα άτομο με αναπηρία σχετικά με το σεξ;
Καταρχας υπάρχει η αντίληψη ότι τα ανάπηρα άτομα παραμένουν για πάντα παιδιά. Δεν είναι ανεξάρτητα, δεν αποφασίζουν για τους εαυτούς τους και φυσικά δεν έχουν ερωτικές επιθυμίες και ανάγκες. Αυτό φυσικά είναι εσφαλμένο. Επιπλέον θεωρείται ότι εμείς τα ανάπηρα άτομα έχουμε σοβαρότερα προβλήματα να λύσουμε οποτε το σεξ δεν είναι στο πλάνο. Σφάλμα δεύτερο… Ο έρωτας και το σεξ είναι βασική ανθρώπινη ανάγκη και δεν πρέπει να υποτιμάται. Τέλος, υπάρχει και η νοοτροπία η οποία έχει εδραιωθεί από το πορνό, και φυσικά επηρεάζει όλους τους ανθρώπους, ότι το καλό σεξ γίνεται μεταξύ ικανών, γυμνασμένων και «όμορφων» σωμάτων και είναι άγριο και ακροβατικό. Ε καμία σχέση χαχα.
Να προσθέσουμε κιόλας ότι υπάρχουν και ασεξουαλ ανάπηρα άτομα όπως υπάρχουν και ασεξουαλ μη ανάπηρα άτομα. Όμως το asexuallity θα πρέπει να είναι μόνο ένα χαρακτηριστικό που πηγάζει μεσα από το ίδιο το άτομο και όχι κατι που να του επιβάλλεται από την κοινωνία.
Όταν φταίνε πάντα οι άλλοι ή σκέψεις σχετικά με την ενδοσκόπηση