Το πρωινό του Σαββάτου που μας πέρασε ήταν ένα πολύ διαφορετικό πρωινό για την Αθήνα. Ένα πρωινό αισιόδοξο, απροσδόκητα ελπιδοφόρο και όμορφο με έναν πολύ αληθινό τρόπο. Η αγαπημένη ερμηνεύτρια Άλκηστις Πρωτοψάλτη, μετατρέποντας ένα φορτηγό του Δήμου Αθηναίων σε σκηνή, “έβγαλε” τους Αθηναίους στα μπαλκόνια τους και έδωσε μία μοναδική συναυλία διάρκειας περίπου 3,5 ωρών, μοιράζοντας απλόχερα ελπίδα.
Η ιδέα της κ. Πρωτοψάλτη για την ξεχωριστή συναυλία έγινε πραγματικότητα με τη συμβολή του Δημάρχου Αθηναίων, κ. Κώστα Μπακογιάννη, της Τεχνόπολης του Δήμου Αθηναίων, και φυσικά χάρη στους μουσικούς που τη συνόδευσαν. Οι δρόμοι της πρωτεύουσας γέμισαν, κι ας είναι άδειοι για περισσότερες από 40 ημέρες. Γέμισαν μουσική, καθώς το φορτηγάκι έκανε το γύρο της πόλης, μεταφέροντας τη σε κάθε σπίτι. Και η μουσική έχει την απίστευτη ικανότητα να ενώνει τους ανθρώπους. Οι κάτοικοι της Αθήνας έλαβαν ένα πανέμορφο δώρο προχθές. Έζησαν μαζί μια εμπειρία που στο κέντρο της βρισκόταν το καλό. Συγκίνηση, ελπίδα, αισιοδοξία, αυτά τα στοιχεία θα χαρακτήριζαν καλύτερα το τί συνέβη. Όλα να πηγάζουν από τη μαγική ερμηνεία της Άλκηστις Πρωτοψάλτη.
Πέρα από το τραγούδι στους δρόμους της πόλης, ίσως το πιο συγκινητικό είναι το τί συνέβη στα νοσοκομεία που από την πρώτη στιγμή έχουν οριστεί ως νοσοκομεία αναφοράς για ασθενείς με covid-19, το Γενικό Νοσοκομείο Νοσημάτων Θώρακος Αθηνών “Σωτηρία” και το Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών “Ευαγγελισμός”. Γιατροί και νοσηλευτές, όλο το προσωπικό που καθημερινά βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της μάχης, εισέπραξε ένα πολύ ξεχωριστό “ευχαριστώ” από την Άλκηστη Πρωτοψάλτη, που με την ερμηνεία της, με το δικό της μοναδικό τρόπο, έδωσε κουράγιο. Κουράγιο στους ανθρώπους αυτούς, που εκτός των όσων έχει να αντιμετωπίσει ο γενικός πληθυσμός, προσφέρουν βοήθεια και σώζουν ζωές. Νιώθω πως το ευχαριστώ που θα ήθελα να μπορέσω να πω προσωπικά στους ήρωες της πρώτης γραμμής, προχθες με κάποιον τρόπο μετουσιώθηκε, βρήκε μια δίοδο. Και νομίζω πως το ίδιο συνέβη και για πολλούς άλλους κατοίκους της Αθήνας. Και γι αυτό ευχαριστώ διπλά την Άλκηστη Πρωτοψάλτη για το δώρο που έκανε στην πόλη μου.
Σε ό,τι αφορά την Αθήνα, αυτό που με κάνει πραγματικά χαρούμενη είναι το εξωστρεφές πρόσωπο που πλέον δείχνει. Η πόλη η οποία είμαστε αρκετά τυχεροί να αποκαλούμε “πόλη μας”, είχε βουλιάξει στη μιζέρια, για πολλά χρόνια. Παντού και πάντα υπήρχαν προβλήματα, και πολλά εξακολουθούν να υφίστανται και να αναζητούν επειγόντως λύση. Πλέον όμως νιώθω πως η πόλη “αναπνέει”. Νιώθω πως είναι πιο κοντά από ποτέ στο να γίνει μία ουσιαστικά σύγχρονη πόλη, που οι κάτοικοί της την αγαπούν και δεν είναι δέσμιοι των προβλημάτων της. Και αυτό το λέω αναφερόμενη σε μία σειρά δράσεων. Και βλέποντας μία τόσο όμορφη κίνηση όσο η προχθεσινή συναυλία να γίνεται πραγματικότητα.
Θέλω πολύ να πιστεύω πως όλοι θα βγούμε καλύτεροι από αυτήν την κρίση. Πως όλοι θα έχουμε ξαναγνωριστεί με τον άνθρωπο μέσα μας και θα μπορούμε εύκολα να βλέπουμε και να νιώθουμε τον άνθρωπο δίπλα μας. Οι καλλιτέχνες έχουν την απίστευτη ευκαιρία να χρησιμοποιούν την τέχνη τους για να μιλήσουν σε όλους μας. Πέρα από κόμματα και ιδεολογίες, πέρα από πεποιθήσεις και κοινωνικά υπόβαθρα. Και ευχαριστούμε όσους αυτό το κάνουν για καλό. Όσους το κάνουν για να ενώσουν, να “γιατρέψουν”, να απαλύνουν τον πόνο. Ευχαριστούμε, Άλκηστη Πρωτοψάλτη.
Όταν φταίνε πάντα οι άλλοι ή σκέψεις σχετικά με την ενδοσκόπηση