48 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την έναρξη της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, που είχε ως αποτέλεσμα τη στρατιωτική κατοχή του βορειοανατολικού τμήματος της Μεγαλονήσου και τη δημιουργία του ψευδοκράτους στα Κατεχόμενα. Με τις λεγόμενες “ειρηνευτικές” επιχειρήσεις “Αττίλας” 1 & 2, το τουρκικό κράτος εκτόπισε περισσότερους από 150.000 Κύπριους από τις ιδιαίτερες πατρίδες τους, ενώ μετέτρεψε τη Λευκωσία στη μοναδική διαιρεμένη πρωτεύουσα της Ευρώπης. Με αναφορές που κάνουν λόγο για 6.000 νεκρούς και σχεδόν 1.000 αγνοουμένους, η πληγή της διαιρεμένης Κύπρου είναι σήμερα πιο ανοιχτή από ποτέ.
Η τουρκική εισβολή ξεκίνησε 5 ημέρες μετά το πραξικόπημα της στρατιωτικής Χούντας των Αθηνών εις βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και του ιδιαίτερα λαοφιλούς Προέδρου της, Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, στις 15 Ιουλίου 1974. Από ξηρά, αέρα και θάλασσα, η Τουρκία επιτέθηκε με κάθε τρόπο στα βόρεια εδάφη της Κύπρου, με αρχικά περισσότερους από 40.000 άνδρες. Ρίψεις αλεξιπτωτιστών, αεροπορικές επιθέσεις, βομβαρδισμοί και από θαλάσσης αποβάσεις συνέθεταν το αποκρουστικό σκηνικό εκείνων των ημερών. Η τουρκική όμως θηριωδία δεν είχε τέλος. Οι εν ψυχρώ δολοφονίες Ελληνοκυπρίων, οι δολοφονίες αιχμαλώτων στρατιωτών και οι βιασμοί βρίσκονται ανάμεσα στη μακρά λίστα των εγκλημάτων που διέπραξε το τουρκικό κράτος εις βάρος του κυπριακού λαού.
Η ανθρωπιστική καταστροφή που ακολούθησε της εισβολής αποτυπώθηκε στα πρόσωπα και τις μνήμες των ανθρώπων που έγιναν πρόσφυγες στην ίδια τους τη χώρα, αλλά και στα πρόσωπα των χαροκαμένων μανάδων και συζύγων, που απεγνωσμένα έψαχναν τους δικούς τους ανθρώπους κρατώντας μια φωτογραφία τους στο χέρι. Αναγκασμένοι να συμβιώσουν σε προσφυγικούς καταυλισμούς στο ελεύθερο κομμάτι του νησιού, οι εκτοπισμένοι Ελληνοκύπριοι έπρεπε να πορευτούν πολλές φορές χωρίς καν τα βασικά για να αντιμετωπίσουν τη βίαιη ανατροπή της καθημερινότητάς τους, ενώ οι Κύπριες μητέρες των αγνοουμένων δε σταμάτησαν ποτέ να ψάχνουν το τί απέγιναν οι γιοι τους, τα οποία όπως υποδεικνύει πληθώρα στοιχείων ήταν σε πολλές περιπτώσεις θαμμένα σε ομαδικούς τάφους με τα φύλλα πορείας και τα προσωπικά τους αντικείμενα μαζί τους.
Οι απαράδεκτοι “εορτασμοί” του ψευδοκράτους
Στο κατεχόμενο τμήμα της Λευκωσίας πραγματοποιήθηκαν και φέτος “εορταστικές” εκδηλώσεις, καθώς και στρατιωτική και μαθητική παρέλαση με αφορμή τη μαύρη επέτειο της εισβολής, με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη Ερσίν Τατάρ, Πρόεδρο του ψευδοκράτους, να δίνει το παρόν. Οι άκρως προκλητικές υποκινούμενες από την Άγκυρα ενέργειες συμπεριέλαβαν μεταξύ άλλων τη συμμετοχή 4 τουρκικών F-16 και την παρουσία 2 πλοίων του τουρκικού πολεμικού ναυτικού στο λιμάνι της κατεχόμενης Αμμοχώστου.
Με την τουρκική επιθετικότητα στην Ανατολική Μεσόγειο να φτάνει τον τελευταίο καιρό σε άνευ προηγουμένου επίπεδα και με την Ελλάδα και την Κύπρο να βρίσκονται στο στόχαστρο της Άγκυρας, η σημερινή ημέρα έχει ακόμη μεγαλύτερη βαρύτητα. Τα εγκλήματα που διέπραξε η Τουρκία εις βάρος του κυπριακού λαού, η διαίρεση της χώρας, τα ματωμένα Κατεχόμενα που χρησιμοποιούνται σήμερα από το τουρκικό κράτος για επικοινωνιακά σόου της Προεδρίας του, μα πάνω απ’ όλα οι άνθρωποι, ήρωες που χάθηκαν, δεν μπορούν να ξεχαστούν. Το μήνυμα της Προέδρου της Δημοκρατίας, Κατερίνας Σακελλαροπούλου, για την ημέρα, συνοψίζει τη μόνη πραγματική λύση που διεκδικούν Κύπρος και Ελλάδα:
“Θυμόμαστε πάντα όσους θυσιάστηκαν για την ελευθερία της Μεγαλονήσου και διεκδικούμε την επανένωσή της, με βάση τις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών και τις αρχές του διεθνούς δικαίου”.
Η Ρωσία στα πρόθυρα εμφυλίου πολέμου