Συνέντευξη με τον Lumiere, ή αλλιώς Θανάση Χριστοδούλου

Πρώτη φορά έφτασε στα αυτιά μου η μουσική του Lumiere με το Cosmopolitics που τυχαία (ή και όχι) βρέθηκε στη σειρά αναπαραγωγής μιας πλέιλιστ μου. Καλογραμμένη ορχηστρική μουσική: τσεκ. Στίχοι από απαγγελία ποιήματος: τσεκ. Χαρούμενη με τη δροσερή αυτή ανακάλυψη, το άκουγα αχόρταγα.

 

Η δεύτερη συνάντηση με τον συνθέτη έγινε με τον ίδιο τρόπο, όταν πριν από ένα μήνα ξεγλίστρησε στα αυτιά μου το Lupus. Ένα μοναδικό συναίσθημα δημιουργήθηκε μέσα μου και με διαπέρασε ρίγος μόλις άκουσα τον Δημήτρη Χορν να απαγγέλει ένα από τα ποιήματα του Καβάφη, που είχα διδαχτεί στη σχολή. Σχεδόν καθηλωμένη από την έκπληξη, δεν ήξερα αν ήθελα πιο πολύ να είμαι μέρος του συνόλου εγχόρδων ή ακολουθώντας τις κινήσεις των πνευστών και τους στίχους του ποιήματος να είμαι ένα πουλί που αποδημεί κινηματογραφικά.

Για να μην τα πολυλογώ, αποφάσισα να αναζητήσω περισσότερα για το πρόσωπο πίσω από αυτές τις συνθέσεις, κι έτσι προέκυψε η συνέντευξη που ακολουθεί. Το πνεύμα πίσω από τη μουσική ακούγεται το ίδιο δυνατά, κι ελπίζω τα λόγια και οι προτάσεις του Θανάση Χριστοδούλου να σας εμπνεύσουν τόσο, όσο εμένα.

Ας αρχίσουμε από το ξεκίνημα, ποια ήταν η πρώτη σου επαφή με τη μουσική; Πώς ξεκίνησε η ενασχόληση; Μεγάλωσες σε μουσικό περιβάλλον;

Μεγάλωσα σε ένα σπίτι με αρκετή μουσική μιας και ο πατέρας μου παίζει ερασιτεχνικά πιάνο και ακορντεόν, η μητέρα μου τραγουδάει, και συν τοις άλλοις και οι δύο αγαπούν πολύ την μουσική και σαν ακροατές, οπότε τα ΣΚ (κυρίως) έπαιζαν βινύλια και cd στο στερεοφωνικό για ώρες. Υπήρχε πιάνο στο σπίτι οπότε εκεί ξεκίνησα και εγώ να παίζω στα 7 – 8. Και φυσικά αργότερα, στα πρώτα έτη της εφηβείας, ακούγοντας τα συγκροτήματα της βρετανικής σκηνή τότε, Oasis, Blur κτλ., αγόρασα την πρώτη μου κιθάρα.

Μίλησε μας για τα ακούσματα σου.. τί επιλέγεις να ακούς μέσα στην ημέρα σου;

Τα ακούσματά μου περιλαμβάνουν instrumental πράγματα τύπου Wim Mertens & Michael Nyman, κλασσική και εναλλακτική ροκ, ελληνικά τραγούδια από τα ρεμπέτικα μέχρι την σύγχρονη ελληνική σκηνή, κλασσική μουσική κυρίως του 19ου και 20ου αιώνα, τη νέα σκηνή της τζαζ και τώρα τελευταία και ελληνική δημοτική μουσική. Επίσης, αν θέλω να ακούσω νέα υπέροχα πράγματα από το παγκόσμιο στερέωμα ρυθμίζω τον ιντερνετικό μου δέκτη στο FIP Radio.

Τί κρύβεται πίσω από τις λέξεις.. πώς προέκυψε το Lumiere ; Ο δεύτερος δίσκος ονομάζεται Phases. Υπάρχει κάποια εξήγηση για την επιλογή αυτή;

 

Το Lumiere προέκυψε από την εποχή που σπούδαζα Περιβαλλοντικές Επιστήμες στην Lyon, την πόλη που γεννήθηκαν και έζησαν οι αδερφοί Lumiere, oι εφευρέτες του κινηματογράφου. Επειδή πολλοί μου έλεγαν ότι η μουσική που δημιουργώ έχει μια κινηματογραφική ατμόσφαιρα, θεώρησα το ψευδώνυμο αυτό ταιριαστό.

Ο τίτλος του δεύτερου άλμπουμ συνδέεται κατά πρώτον με το γεγονός ότι πολλές μουσικές ιδέες που υπάρχουν ηχογραφημένες σε αυτό το άλμπουμ έχουν σαν βάση τους την διαφορά φάσης, δηλαδή το να “πειράζεις” χρονικά παράλληλες μουσικές φράσεις. Δεύτερον, το πρώτο και το τελευταίο κομμάτι του άλμπουμ, το Lupus και το Neapolis δηλαδή, με τα ποιήματα του Καβάφη εντός τους, οριοθετούν την πηγή έμπνευσης πίσω από το άλμπουμ, θέτοντας την αλλαγή φάσης στη ζωή κάποιου σαν τον κοινό συμβολισμό πίσω από όλα τα κομμάτια.

Πώς χαρακτηρίζεις τη μουσική που γράφεις; Πώς οδηγήθηκες σε αυτό το είδος;

Θα την χαρακτήριζα σαν εναλλακτική post-classical. Κατέληξα στο να γράφω τέτοια μουσική μέσα από μια διαδικασία συγχώνευσης των διαφορετικών μουσικών μου επιρροών και της μουσικής που φαντασιακά θα ήθελα να ακούω.

Στη σύνθεση του Lupus ακούμε τον Δημήτρη Χορν να απαγγέλει μέρος του «Απολείπειν ο θεός Αντώνιον» του Καβάφη. Έχεις εντάξει και στο Cosmopolitics απαγγελία ποίησης. Υπάρχει κάποιος σκοπός πίσω από αυτό; Ποια η σχέση σου με τη λογοτεχνία και το θέατρο/ κινηματογράφο;

Σκέφτηκα ότι θα ήταν ενδιαφέρον να υπάρχει μια απαγγελία μέσα στην μουσική του Cosmopolitics, χρειαζόμουν ένα στοιχείο φωνής για να νιώσω ότι ολοκληρώνεται το κομμάτι. Στο Lupus, που αποτελεί και την εισαγωγή του νέου μου άλμπουμ, ήθελα να υπάρχει μια ανάγνωση του συγκλονιστικού αυτού ποιήματος για να θέσει τις βάσεις για αυτό που νοηματοδοτεί την ατμόσφαιρα ολόκληρου του άλμπουμ. Γενικά μου αρέσουν πολύ η λογοτεχνία, το θέατρο και το σινεμά και σίγουρα έχουν επηρεάσει με έναν τρόπο το πως στήνω δομικά την μουσική μου.

Ας μιλήσουμε για την ελληνική πραγματικότητα.. πώς είναι τα πράγματα στην Ελλάδα για συνθέτες με κλασικές επιρροές/ αλτέρνατιβ ήχους; Σε τί κοινό απευθύνεσαι;

Στην Ελλάδα θεωρώ ότι είναι αρκετά μικρό το κοινό, αν και τα τελευταία χρόνια φαίνεται, από τις επιτυχημένες συναυλίες ξένων μουσικών που παίζουν μουσική κοντινή με την δική μου, ότι όλο και περισσότεροι έχουν αρχίσει να αγκαλιάζουν σύγχρονες ορχηστρικές και πιανιστικές τάσεις, το οποίο φυσικά δημιουργεί αισιοδοξία. Νομίζω ότι το κοινό στο οποίο απευθύνομαι είναι το κοινό που αγαπάει την ορχηστρική και πιανιστική μουσική, όπως αυτή που περιλαμβάνεται π.χ. σε πάρα πολλά soundtracks ἠ σε έργα συνθετών όπως ο Max Richter και ο Chilly Gonzales.

Πώς φτάνεις στη σύλληψη μιας σύνθεσης; Ποια η πορεία από την έμπνευση, έως την καταγραφή της ιδέας και τελικά την ενορχήστρωση;

Πάντα ξεκινάει ως εξής: Κάθομαι στο πιάνο και χωρίς να έχω ιδέα τι θέλω να παίξω, τα χέρια μου αρχίζουν και κινούνται πιέζοντας νότες, αυτοσχεδιαστικά δηλαδή. Είναι εντελώς αυτόματη και υποσυνείδητη η αρχική ιδέα. Όταν πλέον αρχίζω και διαμορφώνω τις διάφορες φάσεις και γέφυρες, πατώντας πάνω σε αυτήν την αρχική ιδέα, η εικόνα αρχίζει και σχηματίζεται πιο καθαρά. Εκεί λοιπόν είναι το στάδιο όπου θα αρχίσω τις ηχογραφήσεις στο σπίτι μου για να πειραματιστώ με διάφορα όργανα, την ενορχήστρωση και όλες τις ιδέες που κατά καιρούς είχα σκεφτεί και που πλέον μπορώ να τις αξιοποιήσω έμπρακτα.

Υπάρχουν κάποιοι καλλιτέχνες με τον οποίους θα ήθελες να συνεργαστείς; Είτε μουσικούς, είτε κινηματογραφιστές;

Τώρα τελευταία σκέφτομαι ότι θα ήθελα πολύ να συνεργαστώ με τον Γιάννη Αγγελάκα, οι στίχοι του είναι αριστουργηματικοί και νομίζω ότι θα ταίριαζαν με την μουσική μου.

Τί είδος μουσικής θα ήταν ο κορονοϊός;

Ένας συνδυασμός κινέζικης παραδοσιακής μουσικής και Industrial στοιχείων. Πολύ περίεργο είδος δηλαδή, πρωτόγνωρο.