Με αφορμή την ορκωμοσία της Προέδρου της Δημοκρατίας

Πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Σήμερα, η κ. Αικατερίνη Σακελλαροπούλου ορκίστηκε, αναλαμβάνοντας πλέον και επίσημα τα καθήκοντα του καινούργιου της ρόλου. Η νέα πενταετία για το αξίωμα ξεκινάει και η σημασία της, κάθε άλλο παρά περιορίζεται στο γεγονός πως το αναλαμβάνει για πρώτη φορά μία γυναίκα.

Η επιλογή είναι όντως ιστορικής σημασίας. Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το φύλο, όμως σε καμία περίπτωση το φύλο δεν μπορεί να επισκιάσει την προσωπικότητα: την πορεία, το έργο και τη μόρφωση της κορυφαίας δικαστικού που από σήμερα αναλαμβάνει το σημαντικότερο αξίωμα της Πολιτείας μας. Όταν έγινε γνωστή η επιλογή του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη για την Προεδρία της Δημοκρατίας, ο σχολιασμός του ότι πρόκειται για γυναίκα που – απ’ ό,τι φαινόταν – θα αναλάμβανε τη συγκεκριμένη θέση, ήρθε κάπως αναπόφευκτα. Και δε λέω πως δεν είναι σημαντικό, το αντίθετο μάλιστα. Όμως, δεν είδα έναν τίτλο χωρίς αναφορά σε αυτό. Και ο έντονος σχολιασμός υπογραμμίζει το πόσο μακριά είμαστε από την ουσιαστική ισότητα των φύλων και το βαθμό στον οποίο η ανισότητα έχει εμποτίσει το DNA μας.

Μία γυναίκα σε θέση κύρους, έχει αντιμετωπίσει πολλές περισσότερες δυσκολίες από έναν άνδρα που κατέχει αντίστοιχη θέση, και αυτό μας το λένε οι μελέτες και οι ειδικοί. Ίδια δουλειά, ίδιος κόπος, ίδια προσπάθεια. Διαφορετική αντιμετώπιση λόγω ανόητων, πραγματικά κουραστικών στερεοτύπων και ενός είδους ρατσισμού, που πλέον φαίνεται πως είναι εγκατεστημένο στα μυαλά πολλών. Στην ελληνική κοινωνία, όπως και σε κάθε άλλη, δεν υπάρχει και δεν πρόκειται να υπάρξει κανενός είδους ισότητα, όσο πιστεύουμε πως μπορούμε να επιτύχουμε αληθινή πρόοδο πατώντας σε τέτοιου είδους στερεότυπα. Και το πρόβλημα είναι πως μας λείπουν, συλλογικά στην κοινωνία μας και στην πλειοψηφία μας σαν πολίτες, τα στοιχεία εκείνα που μπορούν να “καθαιρέσουν” τις προκαταλήψεις εκείνες που ακόμα ορίζουν τη ζωή μας. Στοιχεία όπως η ουσιαστική μόρφωση, αυτή για την οποία μοχθείς για να την κατακτήσεις – και όχι η γρήγορη και εύκολη γνώση. Η σκληρή δουλειά και η αφοσίωση σε έναν σκοπό που σε αφορά – και όχι η προχειροδουλειά και η προσπάθεια αποφυγής της ευθύνης. Οι ευαισθησίες, σχετικές με τα ζητήματα τα οποία βασανίζουν αυτή τη στιγμή την ανθρωπότητα – και όχι οι ελαφρά τη καρδία ανεύθυνες αποφάσεις που μπορούν να πληγώσουν ψυχικά, να βλάψουν σωματικά ή να θέσουν σε κίνδυνο την υγεία των γύρω μας, να βλάψουν το περιβάλλον, και συνεπώς και πάλι εμάς τους ίδιους. Όλα αυτά τα στοιχεία, καθόλου τυχαία, συγκεντρώνονται στο πρόσωπο της νέας Προέδρου της Δημοκρατίας. Και γι αυτό, είναι κατεξοχήν άδικο, να εστιάζουμε την προσοχή μας στο γεγονός πως μιλάμε για μία γυναίκα, όσο ιστορικής σημασίας και αν είναι αυτό.

Είναι εξοργιστικό το ότι καθ’ όλη τη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας, κάποιο κορίτσι, κάπου, έχει υποτιμηθεί μόνο και μόνο επειδή είναι κορίτσι. Το ότι κάποιο κορίτσι έχει αντιμετωπιστεί, σαν εξ ορισμού υποδεέστερο πλάσμα, μόνο και μόνο λόγω του φύλου του. Μπορεί να είμαι αρκετά «τυχερή» ούτως ώστε να μπορώ να μιλάω γι αυτό και να γράφω γι αυτό και να το αντιλαμβάνομαι και να θέλω να κάνω τα πάντα για να το αλλάξω. Όμως, αυτήν ακριβώς τη στιγμή, υπάρχουν εκατομμύρια κορίτσια στον κόσμο που δεν μπορούν να κάνουν τίποτα γι αυτό. Που δεν μπορούν να φωνάξουν, να το αλλάξουν, να σπάσουν τον κύκλο στον οποίο βρίσκονται παγιδευμένα. Και αυτός ο κύκλος ξεκινάει από μία απλή πλάκα, από ένα απλό πείραγμα, στις δικές μας δυτικές κοινωνίες, και καταλήγει σε έναν παιδικό γάμο σε κάποια χώρα της υποσαχάριας Αφρικής. Και όχι, η πλάκα δεν είναι αστεία εάν δεν την αντιλαμβάνονται και τα δύο μέρη ως τέτοια. Και όχι, οι αποδέκτες της δεν είναι απλά εύθικτοι. Και αν ένα τόσο σημαντικό γεγονός, όσο η ορκωμοσία της Προέδρου της Δημοκρατίας, μπορεί να σταθεί το έναυσμα για να σταματήσει αυτή η “πλάκα”, τότε μιλάμε για μία εκ των προτέρων καλύτερη κοινωνία.

Η ισότητα μπορεί να είναι γένους θηλυκού, αλλά είναι ζήτημα όλων. Και αυτοί που θέλουν και είναι αποφασισμένοι να αλλάξουν τα πράγματα, άνδρες και γυναίκες όλων των ηλικιών και των υποβάθρων, αυτό το γνωρίζουν. Αντιλαμβάνονται τον κόσμο έτσι όπως θα έπρεπε να είναι. Έχουν βαρεθεί να ακούν σεξιστικά “ανέκδοτα” και σεξιστικά σχόλια, έχουν βαρεθεί το ρατσιστικό παραλήρημα που εδώ και αιώνες διαμορφώνει τον κόσμο, σταματώντας τους ανθρώπους από το να ζήσουν όπως θέλουν και να καταφέρουν τα μέγιστα που μπορούν. Στον κόσμο όπως θα έπρεπε να είναι, είναι αυτονόητο πως η κ. Σακελλαροπούλου ορκίζεται ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, διότι η δικαστική της πορεία και οι νομικές της γνώσεις την καθιστούν το κατάλληλο πρόσωπο για τη θέση αυτή. Στον κόσμο όπως θα έπρεπε να είναι, κανένα κορίτσι και καμία γυναίκα δεν πέφτουν θύματα, ούτε καν μιας ανόητης πλάκας. Στον κόσμο όπως θα έπρεπε να είναι, δε θα έγραφα αυτό το άρθρο.