Για τον Francis Ford Coppola — τον αγαπημένο μου Φράνκι, το να δημιουργήσει το λατρεμένο από τους περισσότερους «Νόνο» ήταν μια αρκετά δύσκολη δουλειά. Την περίοδο που το βιβλίο μεσουρανούσε και οι ιστορίες της μαφιόζικης Ιταλικής οικογένειας Corleone, έβρισκαν τον τρόπο να εντρυφήσουν στα ακόμα πολύ συντηρητικά Αμερικάνικα νοικοκύρια, το περιβάλλον του κινηματογράφου άλλαζε. Ήθελε σκηνοθέτες να κάνουν αληθινές ιστορίες για «καταραμένους» χαρακτήρες. Ο Michael Corleone όπως αποδείχθηκε ήταν ένας καταραμένος χαρακτήρας, του οποίου ηφιλοδοξία να γίνει σαν τον πατέρα του, τον κράτησε μακριά από οποιαδήποτε αληθινή ευτυχία.
Ο Francis Coppola, βρήκε το τρόπο να μετατρέψει το βιβλίο του Mario Puzo, σε ένα πολύτιμο διαμάντι που ακόμα και σήμερα, σχεδόν 50 χρόνια από τη κυκλοφορία της πρώτης ταινίας, έχει παραμείνει χαραγμένο στα μυαλά όλων. Η Paramount, η εταιρεία παραγωγής της ταινίας ήταν σκεπτική. Οι αλλαγές δεν της άρεσαν, όμως το ρίσκο του Coppola αποδείχθηκε καρποφόρο, όχι μόνο για εκείνη αλλά και για όλους τους συντελεστές της ταινίας.
O Robert Evans, τότε επικεφαλής της εταιρείας — ο οποίος ήταν και εκείνος που την επανέφερε από μια τεράστια ύφεση, ήταν αρνητικός στο ο Coppola να φέρει τον Al Pacino να παίξει το ρόλο του Michael. Ο Pacino, τότε γνώριζε και τις πρώτες του επιτυχίες — “ The Panic in Needle Park”, θέατρο στη Νέα Υόρκη με τον φανταστικό John Cazale ( ύστερα συμπρωταγωνιστή του στο « Νονό» ως Fredo Corleone, αλλά και στο ‘’Dog Day Afternoon’’ του Sidney Lumet. Για τον Evans, ο Pacino ήταν γλυκανάλατος, όμως αποδείχθηκε πως κανείς άλλος δε θα μπορούσε να πάρει τη θέση του μεγάλου Νονού, όπως εκείνος.
O ρόλος του Vito Corleone και αυτός μοναδικά σημαντικός. Ο Marlon Brando, στα 40 του πλέον, είχε καιρό να παίξει σε κάποια κινηματογραφική επιτυχία. Η ιδέα του να υποδηθεί την κεφαλή της οικογένειας ήταν αρχικά εξωφρενική για τη Paramount — ο Coppola βέβαια με το σκηνοθετικό του σκέρτσο, ήξερε πως και αυτό θα πετύχει. Και πέτυχε. Αφού ο Brando κέρδισε το Όσκαρ Ά Ανδρικού ρόλου το 1973 και έγινε το είδωλο μια ολόκληρης γενιάς.
Η ιστορία της ταινίας, εκτός από μεγαλόλιθος για τον κινηματογράφο είναι σημαντικό σημείο για ολόκληρο το πολιτιστικό οικοσύστημα. Όσο χρονών και να είσαι, την έχεις δει, την έχεις ακούσει, την έχεις αγαπήσει.
Τα νέα ότι έχει ήδη ξεκινήσει, η παραγωγή της ταινίας που θα συγκεντρωθεί πάνω στηνιστορία του “the making‘‘ του «Νονού», μόνο χαρά μπορεί να φέρει σε όλους εκείνους που αγαπούν τον κινηματογράφο.
H ταινία ήδη μετρά μεγάλα ονόματα. Ο Barry Levinson, δημιουργός του “Good Morning,Vietnam” και “Bugsy’’ θα σκηνοθετήσει τη ταινία και ήδη ξέρουμε πως τον Coppola θα υποδηθεί ο Oscar Isaac και τον Robert Evans, ο Jake Gyllenhaal. Φυσικά και ο ίδιος ο Coppola βρίσκεται και εκείνος πίσω από την παραγωγή. Το μόνο που έχουμε τώρα να περιμένουμε είναι να δούμε ποιός θα υποδηθεί όλους εκείνους τους μεγάλους δημιουργούς και ηθοποιούς, στους οποίους οφείλουμε μια από τις πιο πικρές ιστορίες του κινηματογράφου.
Όταν φταίνε πάντα οι άλλοι ή σκέψεις σχετικά με την ενδοσκόπηση