Όταν η άποψή σου, στοιχίζει τη ζωή σου

Ενώ όλα τα διεθνή και εθνικά μέσα ενημέρωσης μεταδίδουν καθημερινά τις εξελίξεις από το μέτωπο της πανδημίας που έχει πλήξει όλο τον πλανήτη, υπάρχουν ειδήσεις και γεγονότα σοβαρά που έχουν περάσει στα ΄ψιλά γράμματα΄και κανείς δεν τους έχει δώσει τη σημασία που απαιτείται. Μέσα στο μήνα Απρίλιο, στη γείτονα χώρα, πέθαναν δύο νέοι άνθρωποι, η Ηelin Βölek και ο Mustafa Koçak, ύστερα από πολύμηνη απεργία πείνας ενάντια στις αποφάσεις του δικαστικού σώματος και της τουρκικής κυβέρνησης. 

Η Ηelin  ήταν μέλος του Group Yorum, το οποίο βρισκόταν στο στόχαστρο των αρχών μιάς και τα μέλη της είχαν κατηγορηθεί ότι ανήκαν στην τρομοκρατική οργάνωση DHKP-C. Η Ηelin, μέσω του αγώνα της, που κράτησε 288 ολοόκληρες ημέρες, προσπαθούσε να πετύχει την αποφυλάκιση των μελών του γκρούπ, την παύση της δίωξης του γκρούπ σε μόνιμη βάση αλλά και την δυνατότητα να μπορούν να πραγματοποιούν ξανά συναυλίες και να πουλούν τη μουσική τους. Ο Mustafa Koçak είχε ξεκινήσει τη δική του απεργία πείνας από τις 3 Ιουλίου 2019 με αίτημα την διεξαγωγή μια δίκαιης δίκης για την υπόθεσή του που δεν θα είναι βασισμένη σε άδικες και παράνομες αποφάσεις. Ο ίδιος είχε κατηγορηθεί άδικα για συμμετοχή στην τρομοκρατική οργάνωση Revolutionary People’s Liberation Party.

Η σκληρή και αδίστακτη στάση της κυβέρνησης απέναντι σε όποιον εκφράζει την αντίθεση του με τις πρακτικές της κυβέρνησης φαίνεται ξεκάθαρα και στην αντιμετώπιση των κρατουμένων  εν μέσω πανδημίας. Η κυβέρνηση,  ενώ αποφάσισε την αποφυλάκιση 90.000 κρατουμένων, προκειμένου να εμποδίσει την διασπορά του ιού στις κλειστές κοινότητες των φυλακών, προτίμησε να στείλει πίσω στην κοινωνία κλέφτες και δολοφόνους  παρά  ακαδημαικούς, δημοσιογράφους,  πολιτικούς και  δημοσίους υπαλλήλους. Οι πολιτικοί κρατούμενοι, που αγγίζουν τους 50.000 σε σύνολο 300.000 φυλακισμένων,  εξαιρέθηκαν από τα έκτακτα μέτρα μαζί με τους βιαστές και τους εμπόρους ναρκωτικών. Η κυβέρνηση έκρινε πως οι ‘τρομοκράτες’, όπως τους χαρακτηρίζουν, είναι πιο επικίνδυνοι για τη δημόσια τάξη και υγεία από αυτούς που έχουν διαπράξει στυγερά εγκλήματα.  Οι ΄τρομοκράτες΄ αυτοί στη συντριπτική τους πλειοψηφία όμως δεν είναι μέλη οργανώσεων, αλλά άνθρωποι που είτε πήραν μέρος στο πραξικόπημα του 2016, είτε ανήκουν στη μεριά της αντιπολίτευσης και εκφράζουν ανοιχτά την αντίθεσή τους στην κυβέρνηση.

Η κρίση του  COVID-19 είναι μια ακόμη ευκαιρία για την τουρκική κυβέρνηση να κάνει για μία ακόμη φορά αυτό που ξέρει καλύτερα- να βάλει το κράτος πάνω από τους ανθρώπους. Η διαχείριση της πανδημίας είναι, εκτός από πρόκληση για την κυβέρνηση, και μια ευκαιρία να αυξήσει τη δημοτικότητα του και και να σιγήσει τις φωνές της αντιπολίτευσης. Για να το καταφέρει αυτό θα πρέπει να είναι σε θέση να ελέγξει σε μεγαλύτερο βαθμό τα μέσα μαζικής ενημέρωσης προκειμένου να ελαχιστοποιήσει τις επικρίσεις για τις αναποτελεσματικές του αντιδράσεις κατά την περίοδο αυτή της πρωτοφανούς κρίσης. Για αυτό το λόγο επιλέγει συνειδητά  να βάλει την σωτηρία της κυβέρνησης, πάνω από τη δημόσια ασφάλεια και να κρατήσει δημοσιογράφους και επικριτές του στη φυλακή.