Τι συμβαίνει στη Ρωσία – Πως συνδέεται με τα γεγονότα στη Λευκορωσία

Από τον Αύγουστο του 2020 οι πολίτες της Λευκορωσίας είναι στους δρόμους διεκδικώντας δικαιώματα και δημοκρατία. Τα εγκλήματα που διαπράττονται από την κυβέρνηση Λουκασένκο είναι απάνθρωπα, ενώ υπάρχουν μαρτυρίες πολιτών που αναφέρονται στη δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης για όσους θεωρούνται απειλή για την κυβέρνηση. Το βάθρο στο Λουκασένκο δίνει το Κρεμλίνο. Αν αποδυναμωθεί αυτό, λογικά θα πέσει και ο Λουκασένκο.

Το να πέσει η κυβέρνηση Πούτιν είναι κάτι σχεδόν ουτοπικό. Οι προσπάθειες των πολιτών ωστόσο έχουν ξεκινήσει προ πολλού. Αν σήμερα πρωταγωνιστεί ένα όνομα στο χώρο της «αντιπολίτευσης» είναι του Alexei Navalny, ο οποίος βρίσκεται φυλακισμένος και αντιμετωπίζει ποινές κάθειρξης 13,5 ετών. Σύμφωνα με το Wall Street Journal, ο Navalny είναι ο άνθρωπος που μισεί περισσότερο ο Putin. Δικαίως, αφού η σύλληψή του αναζωπύρωσε την ανάγκη των πολιτών για ελευθερία και δικαιοσύνη.

Όπως και στη Λευκορωσία, το Κρεμλίνο προκειμένου να χαλιναγωγήσει το πλήθος και να αποτρέψει τις επικείμενες διαδηλώσεις, περιόρισε την πρόσβαση πολιτών στο διαδίκτυο, και ενίσχυσε την προπαγάνδα στην κρατική τηλεόραση. Η σημασία διάδοση της πληροφορίας ήταν και παραμένει σύμμαχος των πολιτών, και παρά τις προσπάθειες περιορισμού από την Κυβέρνηση, υπάρχουν διαθέσιμα κανάλια, όπως το Telegram, που επιτρέπουν και ενισχύουν τα κινήματα.

Η πίεση και από τα δύο μέτωπα, παράλληλα με την ανταπόκριση της Διεθνούς Κοινότητας – ίσως είναι εύστοχο να σημειωθεί εδώ ότι η ανθρωπιστική επέμβαση είναι κάτι που πλέον τίθεται εκτός του πλαισίου ηθικής του Διεθνούς Δικαίου- , μπορεί να οδηγήσει σε ιστορικά γεγονότα ελευθεροποίησης των κρατών που ακόμα πορεύονται στην κομμουνιστικού τύπου αυταρχική γραμμή.

Πορεία Navalny και γιατί είναι υπό κράτηση

Ο Navalny ξεκίνησε την έντονη δράση του κατά του Κρεμλίνου το 2013 ως υποψήφιος δήμαρχος στη Μόσχα, και κατάφερε να συγκεντρώσει το 27% των ψήφων, χωρίς επιτυχή εκλογή. Το Σεπτέμβριο του 2013 έτους ιδρύει το FBK, ένα ίδρυμα κατά της πολιτικής διαφθοράς, με βασική δραστηριότητα τη δημοσίευση ερευνών που σχετίζονται με τους πιο ισχυρούς παράγοντες της Ρωσίας. Το 2014, ιδρύει το κόμμα Russia of the Future, και μέχρι σήμερα παραμένει ο αρχηγός του. Τον Ιούλιο του 2013 και το Δεκέμβριο του 2014 του απαγγέλονται ποινές για οικονομική απάτη, με αναστολή -έπειτα από λαϊκή κατακραυγή- , και λέγεται ότι τα κίνητρα ήταν πολιτικά, προκειμένου να τον αποκλείσουν από τις επερχόμενες εκλογές. Το ΕΔΔΑ έκρινε ότι καταπατήθηκε το δικαίωμά του για δίκαιη δίκη, οι ποινές ωστόσο δεν ακυρώθηκαν, με αποτέλεσμα να ακυρωθεί η συμμετοχή του στη διεκδίκηση της προεδρίας το 2018. Το Μάρτιο του 2017, το FBK δημοσίευσε ένα documentary που κατηγορούσε για διαφθορά τον τότε Πρωθυπουργό της Ρωσίας, Dmitry Medvedev, με αποτέλεσμα μαζικές διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα.

Τον Αύγουστο του 2019, λίγες μέρες μετά τις εκλογές στη Λευκορωσία, ο Navanly δηλητηριάζεται και μεταφέρεται σε κρίσιμη κατάσταση σε νοσοκομείο του Βερολίνου, όπου και νοσηλεύεται για ένα μήνα. Η διεθνής κοινότητα στράφηκε απευθείας στο Κρεμλίνο ως υπεύθυνο της απόπειρας δολοφονίας, κάτι που στήριξε και ο ίδιος όταν συνήλθε. Πιο συγκεκριμένα, κατηγόρησε τον Putin και την FSB – διάδοχο της KGB. Στις 17 Ιανουαρίου ο Navalny επιστρέφει στην Ρωσία, συλλαμβάνεται αμέσως λόγω παραβίασης των όρων των υπό αναστολή ποινών, και πλέον αντιμετωπίζει ποινές κάθειρξης 13,5 ετών, λόγω της ακτιβιστικής του δράσης.

Η επιστροφή και επικείμενη σύλληψη ήταν μια συνειδητή επιλογή του Navalny, και μάλιστα, μέσα στους επόμενους μήνες πρόκειται να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη μιας καλοστημένης στρατηγικής από τον ίδιο και την ομάδα του. Ήδη, την επομένη της σύλληψης του, δημοσιεύτηκε στο κανάλι του στο YouTube ένα δίωρο documentary “Palace for Putin” που φέρει στη δημοσιότητα στοιχεία για την υπεξαίρεση δημοσίου χρήματος, δισεκατομμυρίων, για την κατασκευή παλατιού για τον Putin στα παράλια της Μαύρης Θάλασσας. Η σύλληψή του και η δημοσίευση του video οδήγησαν χιλιάδες Ρώσους πολίτες στους δρόμους. Μέσα σε λίγες ώρες ενεργοποιήθηκαν οι μηχανισμοί λογοκρισίας και περιορισμένης πρόσβασης στο διαδίκτυο από την κυβέρνηση, καθώς και η απαγόρευση ορισμένων λογαριασμών. Οι διαδηλώσεις της 23ης Ιανουαρίου ήταν οι πιο έντονες που έχουν σημειωθεί στη Ρωσία στα χρόνια διακυβέρνησης Putin.