Τελικά "υπάρχουν δικασταί εις τας Αθήνας"
Σήμερα το πρωί ένας νυν βουλευτής , τομεάρχης υποδομών και πρώην υπουργός επικρατείας και ψηφιακής διακυβέρνησης καταδικάστηκε ομόφωνα σε δύο χρόνια φυλάκιση με τριετή ανατολή για το πλημμέλημα της παράβασης καθήκοντος. Πολλοί το περίμεναν και δικαιώθηκαν, άλλοι ξαφνιάστηκαν και αμφιβάλλουν για όσα πίστευαν έως τώρα. Για τον ΣΥΡΙΖΑ ωστόσο η σημερινή πρωινή καταδίκη ανέτειλε σαν ακόμα μία ευκαιρία πώλησης αντισυστημισμού και παραγωγής ψεμάτων. Οι 7 αεροπαγίτες και οι 6 σύμβουλοι της επικρατείας που ομόφωνα καταδίκασαν τον πρώην υπουργό έγιναν ξαφνικά «βαθύ κράτος», μία νόμιμη αμετάκλητη απόφαση έγινε «κίβδηλη» γιατί δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κόμματος, η δίκη έγινε ξαφνικά «πολιτικός ρεβανσισμός» ενώ αν αθωωνόταν ο κύριος Παππάς η δικαιοσύνη θα έλαμπε, η εισήγηση μίας εισαγγελέως έγινε σημαντικότερη από την ομοφωνία 13 ανώτατων δικαστών, ενώ τέλος μάθαμε πως εφόσον παρανομείς αλλά φέρνεις παράλληλα και χρήματα στα δημόσια ταμεία τότε η παρανομία σου καθίσταται αξιέπαινη και οφείλουμε να σε ευχαριστούμε κιόλας που ήσουν υπουργός. Όλες αυτές οι υπέροχες διαστρεβλώσεις της πραγματικότητας παράχθηκαν από το εργοστάσιο του ΣΥΡΙΖΑ σε μόλις μισή μέρα! Φανταστείτε δηλαδή τι επιχειρησιακές δυνατότητες διαθέτουν στο ψέμα και στο λαϊκισμό οι παροικούντες στη Κουμουνδούρου..
Το ότι το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ απαξιώνει σταθερά και διαχρονικά του θεσμούς είναι γνωστό, άλλωστε που και που όλα τα κόμματα ρίχνονται στο παιχνίδι της αντιθεσμικής λάσπης. Το πρωτοφανές όμως με την νυν αξιωματική αντιπολίτευση είναι πως μέσα σε τόσο λίγο χρόνο, από τότε δηλαδή που έγινε κόμμα εξουσίας, έχει καταφέρει να βλάψει τη λειτουργία της δημοκρατίας τόσο πολύ. Και το πιο εξωφρενικό της υπόθεσης είναι η έπαρση του ηθικού πλεονεκτήματος που συνεχίζει να συνυπάρχει και να δικαιολογεί ανηθικότητες και παρανομίες. Το γεγονός αυτό αποδεικνύεται και από τη ρητορική που επέλεξαν να ακολουθήσουν ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Νίκος Παππάς στο άκουσμα της απόφασης. Το βασικό επιχείρημα που ακούσαμε σήμερα ήταν του τύπου «Παρανομήσαμε, αλλά βγάλαμε φράγκα για το ελληνικό δημόσιο. Άρα δεν παρανομήσαμε» που θυμίζει βέβαια τη συλλογιστική «Το μπουζούκι είναι όργανο, ο αστυνομικός είναι όργανο. Άρα ο αστυνομικός είναι μπουζούκι» Μιλάμε για ρητορική τραγελαφική και συνάμα επικίνδυνη. Βέβαια ο κύριος Παππάς δεν καταδικάστηκε γιατί έβαλε τους καναλάρχες να πληρώσουν αλλά γιατί πήγε με μηχανορραφίες να στήσει Συριζοκάναλο, εκφυλίζοντας και τον δίκαιο τρόπο διεξαγωγής του σχετικού διαγωνισμού.
Βλάπτει τον ΣΥΡΙΖΑ όλη αυτή η ιστορία; Και ναι και όχι είναι η απάντηση. Εκλογικά δεν πρόκειται να χάσει πολλά από όσους τείνουν ή είναι σίγουροι πως θα τον ψηφίσουν. Αυτοί που ενδέχεται να απομακρυνθούν περεταίρω είναι όσοι ναι μεν δεν συνδέονται τόσο στενά ψυχογραφικά με την πολιτική στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ ωστόσο είχαν στο μυαλό τους την πιθανότητα να το ψηφίσουν, χωρίς πάλι αυτό να σημαίνει και ότι θα υπάρξει όντως εκλογική ζημιά ή αν υπάρξει ότι θα είναι μεγάλη. Ο ΣΥΡΙΖΑ γιγαντώθηκε και κυβέρνησε επειδή ακριβώς πούλησε με το τσουβάλι αντισυστημισμό και ψευδεπίγραφη ηθικότητα. Φυσικά οι καιροί άλλαξαν. Δεν μπορείς να ξανακερδίσεις εκλογές στο τώρα με πρακτικές του παρελθόντος. Βέβαια η παραμονή του Νίκου Παππά στα ψηφοδέλτια και η σύγκριση του με άλλους υποψηφίους που δεν έχουν καν διωχθεί ή που δεν έχουν καν καταδικαστεί δεν αποτελεί απλώς πρακτική του παρελθόντος. Συνιστά την εξαχρειωμένη επιτομή αυτής. Είναι αδιανόητο να αυτοπροβάλλεσαι ως ο προστάτης της δικαιοσύνης και να κατεβάζεις βουλευτή κάποιον που ως υπουργός καταδικάστηκε αμετάκλητα από το Ειδικό Δικαστήριο. Μπορεί να είναι νόμιμο, σίγουρα όμως δεν είναι ηθικό. Και αν τελικά κρίνει ο λαός της απόφαση όπως είπε η κυρία Τσαπανίδου, καλό θα είναι να προετοιμάζονται στην Κουμουνδούρου και για δεύτερη καταδίκη. Αυτή τη φορά όντως πολιτική.
Η Ρωσία στα πρόθυρα εμφυλίου πολέμου